„Nikt nie jest samotną wyspą!”

Powyższe słowa Thomasa Mertona, jednego z najbardziej znanych w świecie pisarzy katolickich, trafnie określają miejsce człowieka w świecie. Niezależnie od wieku czy drogi życiowej, każda i każdy z nas potrzebuje możliwości utożsamiania się z określoną grupą, gdzie może znaleźć wspólne pasje i zainteresowania. Człowiek potrzebuje człowieka, potrzebuje ludzi obok siebie.

Jedną z wielu przykładów tej drogi jest przynależność do wspólnot, istniejących przy parafii, jak chociażby do Liturgicznej Służby Ołtarza, której opiekunem jest ks. Tomasz Lenart. Ministranci młodsi, ministranci starsi i lektorzy, których w naszej parafii jest około 50, nie tylko służą pomocą w trakcie liturgii. Tworzą oni „zgraną paczkę” także poza świątynią. Spotykają się na boisku podczas cotygodniowych środowych meczów na hali sportowej lub na Orliku, wspólnie wyjeżdżają na feryjne i wakacyjne wycieczki, jak też na jednodniowe rowerowe wyprawy.

Ostatni środowy wieczór był okazją do kolejnego tego typu spotkania, tym razem na ognisku przy naszym parafialnym stawie. Wtedy to pokazali, mówiąc w przenośni, iż „nie są samotnymi wyspami”, a dodatkowo „zaludnili” dotychczas bezludną wyspę na naszym stawie. 

Oby ta wyspa pozostała „zaludnioną” już na stałe! Miejsca wystarczy dla wszystkich!